در یکی از روزهای پائیزی سال 1373 پسر جوان اما ورزیده ای به اتفاق دوستش از پلکان تنگی که به یک اتاق نسبتاً بزرگ در یک ساختمان قدیمی واقع در کوچه گیتی منتهی می شود بالا می رود. پسرک که علیرضا نام دارد با هزار امید و آرزو وارد آن اتاق می شود که در واقع آنجا دفترباشگاه استقلال است. از آن لحظه به بعد است که علیمنصور در استقلال متولد می شود و پیراهن آبی را با عشق بر تن می کند. پیراهنی که آن را تا به امروز نیز بر تن دارد و تا سرحد پرستش آن را دوست دارد.

در سال 1373 تیم فوتبال دسته اولی پارس خودرو یک بازیکنی جوان و آینده دار داشت. بازیکنی که شاید هر کارشناس فوتبالی با یک نظر می فهمید که او چه آینده درخشانی دارد. اما این تیم با مهدی دینورزاده به دسته دوم سقوط می کند تا سرنوشت خیلی از بازیکنانش در پرده ابهام قرار گیرد. البته نه همه بازیکنان آن، به خصوص بازیکنانی که خمیر مایه بزرگی کردن را داشتند.

علیرضا، بازیکن جوان پارس خودرو که هنوز سنش از مرز 22 سالگی هم تجاوز نکرده بود به واسطه رفاقتی که با امیر قلعه نوعی، کاپیتان آن زمان استقلال داشت و به خاطر عشق و علاقه ای که به رنگ آبی داشت نزد مربی خود دینورزاده می رود و می گوید که مرا استقلالیها می خواهند. اجازه بدهید که بروم. آقا مهدی که مربی فهیم و دلسوز بود به علیرضا می گوید که اگر راستش را بخواهی من خودم تو را برای چند تیم کاندید و معرفی کردم. از جمله پرسپولیس. ولی هنوز هیچ پاسخی نگرفتم. اما اگر خودت می دانی که استقلالیها تو را می خواهند به استقلال برو. بعد از بازی جنجالی استقلال و پرسپولیس در سال 1373 که با تساوی 2-2 پیش می رفت به دلیل جنجال مجتبی محرمی این دیدار نیمه کاره ماند، علیرضا به همراه دوستش امیرقلعه نوعی می رود تا استقلالی بودنش را روز کاغذ ثبت کند. اما به او می گویند در صورتی به استقلال می آوریمت که پول نخواهی. غافل از اینکه کسی که عشق داشته باشد به دنبال پول نیست. در حالی که سقف قرارداد استقلال در سال 73 مبلغ 5/2 میلیون تومان بود. علیرضا، این بچه با صفای چهارراه عباسی با مبلغ 320 هزار تومان قراردادش را با استقلال ثبت می کند و برای انجام اولین تمرین با استقلال به پیست دوچرخه سواری ورزشگاه آزادی می رود.

نصرلله عبداللهی و بهتاش فریبا مربیان وقت استقلال در نظر اول از این بازیکن جوان خیلی خوششان می آید و به او دل می بندند. بهتاش فریبا که به خاطر صفا و صمیمتش او را عمو بهی می نامیدند علیرضا را کنار می کشد و به او می گوید که بدون توجه به هیچ چیزی فقط و فقط تمرین کن و بس. علیرضای جوان تا سال 74 نمی توانست برای استقلال بازی کند چون قوانین نقل و انتقالات و پربودن لیست استقلال این اجازه را به او نمی داد. به همین خاطر بود که هواداران استقلال بازیهای درخشان او را از سال 74 به خاطر دارند. درخشش علیرضا در سال 74 به اندازه ای بود که مدیران باشگاه استقلال بدون اینکه او خودش خواسته باشد دستمزد 320 هزار تومانی او را به مرز یک میلیون و صدهزار تومان رساندند. منصوریان در همان سال اول حضورش در استقلال آنچنان درخشید که خیلی زود نظر مربیان تیم ملی را نیز به سوی خود خیره کرد. او از همان سال پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و در حالی که هنوز 27 سال بیشتر نداشت به مرز 50 بازی ملی رسید، ولی هیچوقت مشخص نشد که چرا به یکباره از سوی تیم ملی ایران بایکوت شد تا در همان سن 27 سالگی با پیراهن تیم ملی خداحافظی کند و این در حالی است که حتی حالا و بعد از گذشت سالها نیز توان بازی کردن در سطح اول فوتبال ایران و حتی آسیا را هم دارد.

منصوریان در کارنامه افتخاراتش غیر از چند مقام قهرمانی در لیگ و جام حذفی با استقلال حضور در فوتبال اروپا با تیمهای آپولون یونان و سن پائولی آلمان نیز به چشم می آید. او همچنین عنوان بهترین گل زن مسابقات سالنی را نیز به خود اختصاص داده و تجربه شیرین حضور در جام جهانی، کسب عنوان سومی آسیا با تیم ملی و دهها عنوان رنگارنگ دیگر را نیز در کارنامه اش دارد.

سال 1355: ملوان انزلی (قهرمان) تراکتورسازی تبریز (نایب قهرمان)
سال 1356: استقلال تهران (قهرمان) همای تهران (نایب قهرمان)
سال 1365: ملوان انزلی (قهرمان) خیبر خرم‌آباد (نایب قهرمان)
سال 1366: پرسپولیس تهران (قهرمان) ملوان انزلی (نایب قهرمان)
سال 1367: شاهین اهواز (قهرمان) ملوان انزلی (نایب قهرمان)
سال 1369: ملوان انزلی (قهرمان) استقلال اهواز (نایب قهرمان)
سال 1370: پرسپولیس تهران (قهرمان) ملوان انزلی (نایب قهرمان)
سال 1372: سایپای تهران (قهرمان) جنوب اهواز (نایب قهرمان)
سال 1373: بهمن تهران (قهرمان)تراکتورسازی تبریز (نایب قهرمان)
سال 1374: استقلال تهران (قهرمان) برق شیراز (نایب قهرمان)
سال 1375: برق شیراز (قهرمان) بهمن تهران (نایب قهرمان)
سال 1377: پرسپولیس تهران (قهرمان) استقلال تهران (نایب قهرمان)
سال 1378: استقلال تهران (قهرمان) بهمن تهران (نایب قهرمان)
سال 1379: فجر سپاسی شیراز (قهرمان) ذوب آهن اصفهان (نایب قهرمان)
سال 1380-81 : استقلال تهران (قهرمان) فجر سپاسی شیراز (نایب قهرمان)
سال 1381-82 : ذوب آهن اصفهان (قهرمان) سپاهان اصفهان (نایب قهرمان)
سال 1382-83: سپاهان اصفهان(قهرمان) استقلال تهران(نایب قهرمان)
سال 1383-84: صباباتری تهران (قهرمان) ابومسلم مشهد (نایب قهرمان)
سال 1384-85:سپاهان اصفهان(قهرمان) پرسپولیس تهران(نایب قهرمان)
سال 1385-86: سپاهان اصفهان(قهرمان) صبا باتری(نایب قهرمان)
سال 1386- 87 : استقلال تهران(قهرمان) پگاه گیلان(نایب قهرمان)     

سال1387-88 :ذوب آهن اصفهان(قهرمان) راه آهن تهران(نایب قهرمان)

سال 88 - 89 : پرسپولیس(قهرمان) فولاد گسترتبریز(نایب قهرمان) 

 شانزدهم فروردین سال 1347: استقلال صفر - پرسپولیس صفر

  بیستم دی سال 1347: پرسپولیس صفر - استقلال صفر

 سیزدهم مرداد سال1348: پرسپولیس یک - استقلال 3  

هفدهم بهمن سال 1348: پرسپولیس صفر - استقلال 3 

 سوم مهر سال 1349: پرسپولیس 2 - استقلال 3 

 بیست و هفتم دی سال 1349: استقلال 3 - پرسپولیس صفر  

بیست و هشتم خرداد سال 1350: پرسپولیس یک - استقلال یک 

 پانزدهم بهمن سال 1350: پرسپولیس 4 - استقلال یک 

 سوم فروردین سال 1351: پرسپولیس 2 - استقلال صفر

  یازدهم اسفند سال 1351: استقلال 2 - پرسپولیس صفر

  بیست و پنجم خرداد سال 1351: استقلال یک - پرسپولیس صفر 

 شانزدهم شهریور سال 1352: پرسپولیس 6 - استقلال صفر 

 هجدهم آذر سال1352: پرسپولیس یک - استقلال یک 

 چهارم خرداد سال 1353: استقلال یک - پرسپولیس صفر 

 بیست و هفتم آذر سال 1353: پرسپولیس 2 - استقلال یک 

 پانزدهم اردیبهشت سال 1354: استقلال 3 - پرسپولیس یک 

 بیست و پنجم مهر سال 1354: پرسپولیس 2 - استقلال صفر 

 بیست و هفتم اسفند سال 1354: پرسپولیس یک - استقلال یک  

دوم مهر سال 1355: پرسپولیس یک - استقلال یک  

هجدهم اردیبهشت سال 1356: استقلال 3 - پرسپولیس صفر  

هجدهم آذر سال 1356: پرسپولیس 2 - استقلال یک 

 بیست و پنجم آبان سال 1358: استقلال یک - پرسپولیس صفر 

 سیزدهم تیر سال 1359: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

شانزدهم مهر سال 1360: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

هفدهم دی سال 1361: پرسپولیس یک - استقلال یک  

پانزدهم مهر سال 1362: استقلال یک - پرسپولیس صفر 

 بیست و پنجم خرداد سال 1365: پرسپولیس سه - استقلال صفر  

هفتم فروردین سال 1366: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

هجدهم شهریور سال 1367: پرسپولیس یک - استقلال یک 

 نوزدهم اسفند سال 1367: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

هفدهم آذر سال 1368: پرسپولیس یک - استقلال صفر 

 چهارم خرداد سال 1369: استقلال 2 - پرسپولیس یک 

 بیست و هشتم دی سال 1369: استقلال یک - پرسپولیس صفر  

چهارم بهمن سال 1370: پرسپولیس صفر - استقلال صفر 

 پانزدهم اسفند سال 1370: استقلال دو -  پرسپولیس صفر  

هشتم خرداد سال 1371: استقلال یک - پرسپولیس صفر 

 یازدهم دی سال 1371: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

پانزدهم دی سال 1373: استقلال 3 - پرسپولیس صفر  

هفتم بهمن سال 1373: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

ششم مرداد سال 1374: استقلال 3 - پرسپولیس یک  

هشتم دی سال 1374: پرسپولیس صفر - استقلال صفر 

 بیست و هفتم مهر سال 1375: پرسپولیس یک - استقلال صفر  

بیستم تیر سال 1376: پرسپولیس 3 - استقلال صفر  

بیست و دوم آبان سال 1377: پرسپولیس یک - استقلال صفر 

 دوم فروردین سال 1378: پرسپولیس یک - استقلال یک  

بیستم تیر سال 1378: پرسپولیس دو - استقلال یک 

 دوم مهر سال 1378: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

هشتم اسفند سال 1378: پرسپولیس دو - استقلال یک 

 نهم دی سال 1379: پرسپولیس 2 - استقلال 2 

 پنجم اسفند سال 1379: استقلال یک - پرسپولیس صفر  

بیست و هشتم اسفند سال 1380: پرسپولیس یک - استقلال یک 

 نوزدهم اردیبهشت سال 1381: پرسپولیس صفر - استقلال صفر 

 بیستم دی سال 1381: پرسپولیس یک - استقلال یک  

بیست و سوم خرداد سال 1382: پرسپولیس 2 - استقلال یک 

 بیست و پنجم مهر سال 1382: استقلال 2 - پرسپولیس یک  

سیزدهم بهمن سال 1382: پرسپولیس یک - استقلال یک 

 اول آبان سال 1383: پرسپولیس صفر - استقلال صفر  

هفتم اسفند سال 1383: استقلال 3 - پرسپولیس 2 

 چهاردهم آبان سال 1384: استقلال یک - پرسپولیس صفر

نوزدهم اسفند سال 1384: پرسپولیس صفر - استقلال صفر

دوازدهم آبان سال 1385: پرسپولیس 2 - استقلال یک

دهم فروردین 1386: پرسپولیس یک - استقلال یک

بیست و دوم مهر 1386: استقلال یک - پرسپولیس یک

 پانزدهم فروردین ماه 1387: پرسپولیس یک - استقلال یک

دوازدهم مهرماه 1387: استقلال یک - پرسپولیس یک

بیست و پنجم بهمن ماه 1387: پرسپولیس یک - استقلال یک

تیم فوتبال فولادخوزستان در حالی قهرمانی چهارمین دوره لیگ برتر شد که پس از آن قهرمانی بازیکنان همچون مبعلی، کعبی، میرزاپور، کاملی مفرد، شریفی نسب را به فوتبال ایران معرفی کرد و با قهرمانی اش در لیگ چهارم " هلهله " را به جنوب ایران برد.

چهارمین دوره لیگ برتر که از روز دوشنبه بیست و سوم شهریور سال 1383 (13 سپتامبر 2003) آغاز شد، با اضافه شدن 2 تیم و افزایش 4 بازی برای هر یک از تیم‌ها‌، تجربه جدیدی در برگزاری این مسابقات محسوب می شد اما همچنان مسابقات با بی برنامگی مشهود، تعویق ناگهانی رقابت‌ها و مشکلات دیگر دست به گریبان بود.

شکست 2 بر یک پاس مدافع عنوان قهرمانی برابر تیم برق شیراز، توقف استقلال تهران و باخت‌های سنگین پرسپولیس و سپاهان در هفته نخست، بهت عمومی را در جامعه فوتبال به همراه داشت.

در این رقابت‌ها و درحالیکه تیم‌های تهرانی پاس، استقلال و پرسپولیس در حاشیه‌های جنگ رسانه‌ای قرار داشتند، جوانان تیم‌ فولادخوزستان که سال‌ها زیر نظر وینگو بگوویچ و لوکا بوناچیچ تعلیم دیده بودند، توانستند گوی سبقت را از تمام مدعیان ربوده و با هدایت ملادن فرانچیچ، خیلی زود خود را به عنوان مدعی قهرمانی معرفی کنند.

گرچه تا روزهای پایانی لیگ چهارم، ذوب‌آهن‌اصفهان، استقلال تهران و حتی پرسپولیس در تعقیب هم‌تیمی‌های ایمان مبعلی بودند اما فولادی ها در هفته بیست و نهم(ماقبل پایانی) با پیروزی 2 بر یک برابر پگاه و با توجه به توقف ذوب‌آهن در ورزشگاه دستگردی برابر پاس همدان، جشن قهرمانی را در رشت برگزار کردند تا دومین تیم شهرستانی فوتبال ایران(بعد از سپاهان) باشند که جام قهرمانی را بالای سر می برند.

در جریان این مسابقات مصطفی آجورلو مدیرعامل باشگاه پاس تهران که تیمش یک نیم فصل تلخ را با هدایت مجید جلالی تجربه کرده بود، با استخدام مصطفی دنیزلی مربی مشهور فوتبال جهان و ترکیه، بزرگترین مربی خارجی باشگاهی را پس از انقلاب به خدمت گرفت. ولی این مربی هم نتوانست تیم پاس را بطور کامل از بحران نجات دهد و در نهایت سبزپوشان تهرانی جایگاه ششم لیگ را به خود اختصاص دادند.

البته شاگردان مصطفی دنیزلی در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا بسیار خوش درخشیدند و با صعود به جمع هشت تیم برتر، نخستین تیم ایرانی نام گرفتند که به مرحله حذفی این مسابقات راه یافت اما شکست دراماتیک برابر العین امارات پایان دوران درخشش پاس تهران که با داشتن ورزشگاه اختصاصی، دو رسانه فعال و امکانات نرم افزاری و سخت افزاری، حرفه ای ترین باشگاه ایران بود.

در انتهای جدول هم تیم‌های پیکان و پگاه به دسته اول سقوط کردند و تیم‌های شهید قندی و راه آهن به عنوان دو تیم برتر لیگ دسته اول، جواز حضور در لیگ برتر پنجم را کسب کردند. البته آخرین دیدار مرحله دوره ای نهایی لیگ دسته اول که بین تیم‌های راه آهن و شهیدقندی برگزار شد و نتیجه عجیب 6 بر صفر به سود شاگردان کریمی در آن رقم خورد، با اعتراض تیم صنعت نفت همراه بود و تا مدتها حاشیه‌های بسیاری را برای این دو تیم و فوتبال باشگاهی ایران به همراه داشت.

ضمن اینکه در پایان این رقابت‌ها رضا عنایتی از تیم استقلال با 17 گل زده آقای گل شد و پس از وی رسول خطیبی از تیم سپاهان با 15 گل و فریدون فضلی از تیم ابومسلم با 14 گل، در رده‌های دوم و سوم برترین‌ گلزن‌های این مسابقات قرار گرفتند.

فرهاد مجیدی از کشاورز تا بازگشت به استقلال:
سوم ژوِئن سال 1977 و یا بهتر بگوییم 13 خرداد 1355 در تهران به دنیا آمد. در یک خانواده اصیل با وضعیت مالی و اجتماعی خوب رشد کرد. کم کم به فوتبال علاقه مند شد. او در کنار دو خواهر و یک برادر بزرگ شد. برادر کوچک تر فرهاد را هم خوب می شناسید. فرزاد مجیدی که درست بسان فرهاد از بهمن به استقلال تهران پیوست. فرهاد از کودکی عاشق فوتبال بود. از تیم های پایه کار خود را آغاز کرد. گرچه مادرش به طور کلی مخالف حضور او در میادین فوتبال بود اما پدرش از همه نظر یار و پشتیبان او بود. فرهاد مجیدی این روزها دوباره پیراهن استقلال تهران را بر تن کرده است. پیراهنی که با آن به فرهاد مجیدی تبدیل شد و شاید با آن از دنیای فوتبال خداحافظی کند.
اولین تیم رسمی و تقریباً مطرح او جوانان کشاورز بود. تیمی که با کمبود امکانات مواجه بود اما با این حال این مساله باعث نشد تا فرهاد مجیدی فوتبال را کنار بگذارد. پس از حضوری تقریبا کوتاه در جوانان کشاورز در همان رده سنی به تیم بهمن پیوست. وضعیت در تیم جوانان بهمن بهتر از کشاورز بود. روزی 3 بار تمرین می کرد. تمرین های سنگین و نفس گیر. برای حضور در مسابقات استانی به تیم صنایع پارچین پیوست و مدت کوتاهی به صورت بازیکن قرضی در این تیم توپ زد. درخشش او در تیم صنایع باعث شد تا مربیان تیم امید بهمن برای جذب دوباره او تلاش کنند. پس از هشت ماه بازی در صنایع پارچین وارد تیم امید بهمن بود. او می دانست که اگر در رده سنی امید موفق ظاهر شود می تواند به تیم بزرگسالان و مطرح بهمن راه پیدا کند. پس وقت تلاش بود! تلاشی برای رسیدن به یک آرزوی دیرینه! او پس از یک دوره کوتاه به آرزویش رسید و پیراهن تیم بزرگسالان بهمن را بر تن کرد. آن روزها بهمن در شرایط خوب و آرمانی قرار داشت. او حالا آرزوهای بزرگتری در سر داشت.
پس از درخشش در تیم بزرگسالان بهمن به استقلال تهران پیوست. تیمی که همیشه آرزوی پوشیدن پیراهنش را در سر داشت. فرهاد مجیدی می دانست که راه سختی در پیش دارد. راهی که به قله های افتخار ختم می شد. او در استقلال به یک شاه مهره تبدیل شد! شم بالای گلزنی و هوش فوق العاده او باعث شد که به یکی از موفق ترین و محبوب ترین بازیکنان آن زمان استقلال تبدیل شود. به واقع می توان از فرهاد مجیدی به عنوان یکی از ستاره های اواخر دهه هفتاد نام برد. گل که می زد یک دستش را روی سینه می گذاشت و دست دیگر را باز می کرد! حرکت او بعد از هر گل تکرار می شد. مجیدی سالها برای استقلال بازی کرد و در واقع همین مساله باعث شد که حتی امروز محبوبیت خاصی بین هواداران استقلال داشته باشد.
درخشش او در بازیهای لیگ ایران و حتی در سطح آسیا با پیراهن استقلال باعث شد تا سران باشگاه راپید وین اتریش که با استقلال روابط حسنه ای داشتند سخت به دنبال جذب فرهاد باشند. فرهاد مجیدی تصمیم خود را گرفت و در زمان حضور فتح الله زاده به اتریش ترانسفر شد. گرچه حضور او در اتریش چندان رویایی و همراه با موفقیت نبود اما فرهاد همیشه از آن به عنوان یک تجربه طلایی یاد می کند. اختلاف در مبلغ قرارداد و همین طور یکی دو مصدومیت سنگین باعث شد تا فرهاد مجیدی فکر ادامه فوتبال در اروپا را از سر خود بیرون کند. رضایت نامه او بعد از یک فصل نا موفق در اتریش صادر شد.
شاید فکرش را نمی کرد که در امارات به آن همه موفقیت برسد. اولین تیم او در امارت الوصل بود. پس از مدت کوتاهی با شرایط فوتبال امارات آشنا شد. کم کم به یک ستاره محبوب در بین شیوخ اماراتی تبدیل شد و پوسترهای او در سرتاسر امارات به چشم می خورد. سبک بازی او با دیگر بازیکنان آنقدر متفاوت بود که بازیهای او خیلی زود به چشم آمد. فرهاد مجیدی از نظر مالی نیز آنقدر تامین بود که جایی را جز امارات ترجیح نمی داد. پس از الوصل به الاهلی امارات پیوست. در آنجا نیز بازیهای خوبی به نمایش گذاشت. اما در سال 2003 به عنوان بازیکن قرضی به تیم العین امارات پیوست تا در جام باشگاههای امارات به میدان برود. او آن سال در بازی نیمه نهایی جام باشگاه های آسیا و در برابر دالیان درخشید و به یک قهرمان تبدیل شد. گل رویایی او در آن بازی العین را به فینال جام باشگاهای آسیا برد و در آخر او با العین قهرمانی در آسیا را تجربه کرد. او دوباره به الاهلی پیوست. در طول مدت حضور در الاهلی حدود 130 گل برای این تیم به ثمر رساند و در سال 2006 این تیم قهرمان لیگ امارات شد.
او در سال 1375 برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد. محمد مایلی کهن مربی وقت تیم ملی به توانایی های فرهاد اعتقاد داشت. فرهاد مجیدی اولین بازی ملی خود را در برابر کویت و در سال 1375 انجام داد. گرچه او همراه تیم ملی به جام جهانی 1998 فرانسه هم رفت اما از او به عنوان یک بازیکن کم فروغ در رده ملی یاد می شود. او در حالی که در اوج بود و در امارات می درخشید خیلی کم به تیم ملی دعوت می شد و زمانی هم که به اردو ها ملحق می شد به دلیل دوری طولانی از تیم ملی نمی توانست به هماهنگی لازم برسد. او در طول دوران بازیگری خود 41 بازی ملی انجام داده است و تنها موفق به ثمر رساندن 10 گل شده است.
مشکلات داخلی او با مدیران النصر امارات و فسخ قراردادش باعث شد تا در بدو ورود دوباره ناصر حجازی به استقلال، صحبت از بازگشت فرهاد مجیدی به میان آید. فرهاد مجیدی پس از کش و قوس های فراوان به استقلال پیوست تا به قولی که در زمان جدایی اش از استقلال داده بود عمل کند. او در حالی به استقلال پیوست که مدیران پرسپولیس نیز به دنبال جذب او بودند. فرهاد مجیدی پس از رفت و آمدهای فراوان بلاخره کارت آی تی سی خود را دریافت کرد فرهاد مجیدی می خواهد با درخشش در تیم محبوب و اسبق خود بار دیگر به یک ستاره تبدیل شود.

تیم فوتبال پاس تهران در حالی عنوان قهرمانی لیگ سوم را کسب کرد که در رقابتی نزدیک و پایاپای، استقلال تهران را در فتح این جام ناکام گذاشت و پس از سپاهان اصفهان خود را به عنوان مدعی جدید قهرمانی مطرح کرد. سومین دوره لیگ برتر در حالی از تاریخ ششم شهریورماه 1382 آغاز شد که با توجه به تصمیم فدراسیون دادکان در مورد افزایش تعداد تیم‌ها از 14 تیم به 16 تیم از ابتدای لیگ چهارم، قوانین جدیدی در نحوه سقوط و صعود تیم‌ها در نظر گرفته شد، قوانینی که نخستین تغییرات محسوس در ساختار لیگ برتر را رقم زد.

پیش از آغاز این مسابقات، اکبر غمخوار مدیرعامل وقت پرسپولیس با اجرایی کردن پروژه حذف پروین که توسط هیئت مدیره این باشگاه تصویب شده بود، ضمن برکناری مربی اسطوره‌ای فوتبال پرسپولیس پس از سال‌ها، وینگو بگوویچ را به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب کرد.

در این بین تمرینات این تیم با تعداد نفراتی اندک و بازیکنان تستی و در میان انتقاد شدید رسانه‌های گروهی آغاز شد و بازیکنان معترض هم با تشکیل یک گروه ویژه سعی در حمایت از پروین داشتند که بسیاری از آنها به پرسپولیس برگشتند، تعدادی مانند انصاریان مدتها پشت خط ماندند و بازیکنان مشهوری از جمله رهبری فرد و ابوالقاسم پور به تیم پاس پیوستند.

البته اکبر غمخوار با جذب علی دایی که پس از سال‌ها بازی در فوتبال اروپا و امارات به ایران آمد، ساشا ایلیچ، عیسی ترائوره، کاظمیان و یحیی گل محمدی ... تمدید قرارداد با بازیکنان بزرگی از جمله استیلی، باقری، کاویانپور، امامی‌فر و ... زمینه ساز تشکیل تیم پرستاره فوتبال ایران و یکی از پرحاشیه‌ترین تیم‌های تاریخ پرسپولیس شد.

در میان حاشیه‌‌های بسیار پرسپولیس، مصطفی آجورلو مدیرعامل وقت پاس ضمن برکنارکردن محترمانه شاهرخی که در لیگ دوم، پاس را به مقام نایب قهرمانی رسانده بود، مجید جلالی را سرمربی پاس کرد و با به خدمت گرفتن خداداد عزیزی، بهروز رهبری فرد، هاشمی نسب، ابوالقاسم پور و چند بازیکن سرشناس دیگر فوتبال، درسایه حمایت دو رسانه اختصاصی پاس تیمش را به خوبی آماده حضور در لیگ سوم کرد.

از سوی دیگر، محمدحسین قریب که جانشین علی فتح الله زاده در مدیریت استقلال شده بود، هم با برکناری رسمی "رولند کخ"، برای نخستین بار قلعه نویی را سرمربی استقلال کرد. این مربی هم با جذب رضا عنایتی، فابریستیو و گومز و میدان دادن به بازیکنان آینده سازی همچون صادقی و قربانی، استقلال جدیدی را روانه لیگ سوم کرد.

البته امیر قلعه نویی در نخستین سال هدایت آبی پوشان تهرانی، عملکرد بسیار خوبی با این تیم داشت و تا پایان هفته بیست و چهارم (دو هفته مانده به اتمام لیگ) با 48 امتیاز صدرنشین لیگ بود اما در سایه جنگ‌های رسانه‌ای که باشگاه پاس با داشتن دو رسانه، فاتح آن شد، در هفته بیست و پنجم در اهواز برابر همنام خود با نتیجه 2 بر یک شکست خورد تا پاس با پیروزی حساس 4 بر 3 در زمین سپاهان با 49 امتیاز صدرنشین مسابقات شود.

البته بسیاری خصوصا امیر قلعه نویی با اتکا به ارتباط نزدیک و صمیمانه سردار آجورلو و کاظمی سرمربی سپاهان، آن شکست خانگی زردپوشان اصفهانی برابر پاس را به نوعی تبانی دانستند تا زمینه قهرمانی سبزپوشان تهرانی فراهم شود

با توجه به تمام این اتفاقات، در هفته پایانی لیگ سوم، سبزپوشان تهرانی با پیروزی 5 بر صفر برابر استقلال اهواز، برتری 3 بر 2 استقلال برابر پگاه را تحت الشعاع قراردادند تا در ورزشگاه دستگری و در حضور بیش از 8 هزارتماشاگر، قهرمانی در پرحاشیه ترین لیگ تاریخ فوتبال ایران را جشن بگیرند.

در این بین سپاهان مدافع عنوان قهرمانی با ناکامی‌هایی که در این مسابقات با آنها روبرو شد و در نهایت به رده ششم اکتفا کرد، قانون نانوشته ناکامی قهرمانان لیگ در لیگ بعدی را شکل داد.

در سوی دیگر میدان با تدوین قوانین جدید سقوط و صعود تیم‌ها، سایپا و شموشک تیم‌های قعرنشین لیگ بصورت مستقیم به دسته پائین سقوط نکردند بلکه آنها در مسابقات دوره‌ای برابر تیم‌های شهید قندی یزد و صنعت نفت آبادان(تیم‌های سوم و چهارم لیگ دسته اول) به میدان رفتند.

در این مسابقه دوره ای تیم ساپیا با 3 پیروزی و 9 امتیاز و شموشک با 2 پیروزی، یک شکست و 6 امتیاز سهمیه خود در لیگ برتر را حفظ کردند تا با اضافه شدن صباباتری تهران و ملوان بندرانزلی، تیم‌های قهرمان و نایب قهرمان لیگ دسته اول، تعداد تیم‌های لیگ چهارم از 14 تیم به 16 تیم افزایش پیدا کند.

حسین کاظمی بازیکن فوتبال ایرانی، در پست هافبک دفاعی بازی میکند. او بعد از ۴ فصل بازی در سایپا در سال ۸۲ همراه با مهدی امیر آبادی از سایپا به استقلال آمد. او ۳ فصل در باشگاه استقلال بازی کرد و بعد به باشگاه سپاهان منتقل شد و دوباره بعد از دو فصل بازی در سپاهان به استقلال بازگشت سایپا ٬ استقلال تهران ٬ سپاهان ٬ استقلال تهران باشگاههای هستند که وی در آنها عضویت داشته است.