مربیان، هیئت مدیره، هواداران و بازیکنان، همگی موافق هستند که ژاوی هرناندز در طول دورانش در بارسلونا برای شخصیت و توانایی باورنکردنی اش در زمین دوام آورده است.
ژاوی می توانست با یک توپ فوتبال جلوی پایش متولد شود و پدرش، خواکیم هرناندز توضیح داد: «در خانه ما همیشه هوادار بزرگ فوتبال بوده ایم. ژاوی با این فکر دائم بزرگ شد. او با یک توپ خوشحال بود.» این بازیساز خیلی زود آغاز به نشان دادن نشانه های توانایی اش کرد. «هنگامی که جوان بود، من متوجه شدم که او چیزهای ویژه ای دارد و اکنون او آن را نشان داده است.»
در سال 1991، در یازده سالگی، ژاوی به بارسا پیوست و به یاران اوریول تورت پیوست. گرچه این جوانک نتوانست در لاماسیا مستقر شود، و به سفر روزانه از تراسا ادامه داد. به نظر خوان ویلا، مربی ژاوی برای چهار سال در سطح تیم جوانان، «محیط خانواده او بسیار خوب است و این به او خیلی کمک کرد.» انضباط بیرون از زمینش تحت تاثیر آن موضوع آغاز به درخشش کرد، این مربی ادامه داد: «ژاوی کیفیت های یکسانی نسبت به زمانی که 12 سالش بود، دارد، چون موارد را سریع می بیند و همیشه پاس درست را برای دادن به هم تیمی هایش برمی گزیند. همچنین، او دوست دارد مستقیم بازی کند و بازیسازی انجام دهد.